„Burka miłości” jest już drugą książką Reyes Monforte, która wpadła w moje czytelnicze łapki ;-). Po niesamowitej „Niewiernej” miałam zatem okazję zapoznać się z kolejną historią napisaną przez życie.
„BURKA MIŁOŚCI”
Głównymi bohaterami powieści „Burka miłości” są dwie osoby, a mianowicie 18-letnia Hiszpanka Maria oraz Afgańczyk Nasrad. Maria, zbuntowana nastolatka, postanowiła wyprowadzić się z rodzinnej Majorki do Londynu. Przez wiele lat nie kontaktowała się nawet ze swoją rodziną. Pewnego dnia, będąc już w Londynie, zupełnie przypadkowo, poznała o piętnaście lat starszego przystojnego Afgańczyka – Nasrada. Młodzi ludzie stosunkowo szybko znajdują wspólny język. I, jak to można przewidzieć, zakochują się w sobie. Niestety nastoletnia Maria nie ma zielonego pojęcia na temat kultury i zwyczajów panujących w Afganistanie, a przede wszystkim nic nie wie o roli kobiety w kraju ukochanego. Jednak stopniowo Nasrad wprowadza Marię w swój świat. Dziewczyna poznaje bowiem jego przyjaciół. Dodatkowo, w obawie przed brakiem akceptacji i zrozumienia, zrywa kontakty ze swoimi londyńskimi znajomymi. Sama nawet przechodzi na islam.
WSPÓLNE ŻYCIE
Po dwóch latach znajomości Maria i Nasrad biorą ślub cywilny, nie informując nawet o swojej decyzji rodziny dziewczyny. Młoda kobieta jest bardzo szczęśliwa, zaczyna również marzyć o dzieciach. Jej marzenie się spełnia, Maria zachodzi bowiem w ciążę. Pewnego dnia, Nasrad odbiera telefon od swojej rodziny, która pozostała w Afganistanie. Niestety okazuje się, że ojciec mężczyzny jest bardzo ciężko chory. Nasrad zatem decyduje się wyjechać na jakiś czas do Afganistanu. Maria nie chce puścić ukochanego mężczyzny, wyjeżdżają więc razem. Dochodzi niestety do przedwczesnego porodu. Zgodnie z prawem narzuconym przez talibów, w Afganistanie kobiety są zmuszone do rodzenia w domu w otoczeniu innych kobiet, nie mają one bowiem prawa do wizyt lekarskich. Na szczęście Maria rodzi zdrowego chłopca, któremu dają na imię Abdullah. W końcu, po paru miesiącach pobytu w Afganistanie, wracają do Londynu.
AFGAŃSKI KOSZMAR
Po pewnym czasie, Nasrad ponownie odbiera telefon z Afganistanu. Tym razem jego ojciec umiera. Obydwoje więc biorą długie urlopy w pracy i wyjeżdżają z Londynu.
I w tym momencie zaczyna się, moim zdaniem, główna część książki „Burka miłości”. Niestety para zostaje okradziona na granicy. Pozostają oni również bez dokumentów oraz pieniędzy. Zamieszkują więc w domu rodzinnym Nasrada, gdzie Maria, znienawidzona przez własną teściową, poznaje na własnej skórze prawdziwe życie w kraju męża. Kobieta całymi dniami wraz z innymi kobietami zajmuje się jedynie domem, a jej mąż wraz ze swoimi braćmi, poszukuje jakiejkolwiek pracy. Kochające się małżeństwo chce jednak wyjechać z Afganistanu. Napotykają jednak niesamowite trudności, Maria bowiem nie ma dokumentów. Są zbywani przez kolejnych urzędników państwowych, odsyłani z kwitkiem. W takich okolicznościach na świat przychodzi córka Nuria.
Maria nieustająco szuka możliwości wydostania się z całą rodziną z Afganistanu. Przeprowadzają się nawet do Kabulu, co może im ułatwić załatwienie dokumentów. Zdesperowana Maria zwraca się nawet do swojej siostry mieszkającej na Majorce…
Czy zdołają pokonać urzędniczą maszynę by się wydostać z Afganistanu?
PODSUMOWANIE
„Burka miłości” jest powieścią, którą napisało samo życie. Jest to bowiem historia wielkiej miłości Marii i Nasrada dająca siłę na pokonywanie wielkich trudności. Maria dobrowolnie opuszcza Londyn, nie jest również więziona przez męża już w Afganistanie. A jednak, głównie za sprawą skradzionych dokumentów, zostaje w sumie uwięziona…
Wielką zaletą powieści „Burka miłości” jest niewątpliwie opis życia w Afganistanie, głównie tragiczna sytuacja kobiet, które mogą, w sumie z byle powodu, stracić życie… Polecam zatem gorąco!
